30 oktober 2022

Onlangs werd ik uitgenodigd door deze drie jonge gasten, die vanuit hun opleiding ROC Tilburg | School voor Zorg en Welzijn, voor het vak psychopathologie, een interview moesten houden met een ervaringsdeskundige over een (gedrags)stoornis. De mannen waren erg zenuwachtig maar we hadden meteen een leuke klik dus het ijs was al snel gebroken. Toen we klaar waren gaven de heren zelfs aan dat ze oprecht super geboeid waren door mijn verhaal en juist nog meer interesse hadden gekregen voor deze complexe ziekte.

Tot slot ontving ik de volgende mail:

“Hoi Nicole,

Afgelopen week heb jij contact gehad met een 3-tal studenten van de opleiding SW van het ROC Tilburg.

Ik ben hun docent en wil je bij dezen zo ontzettend bedanken voor de tijd die je hebt vrijgemaakt.
Adem, Brent en Lex waren echt enorm enthousiast over je verhaal en het contact dat ze met je hadden, het was heel leuk om te ervaren hoe dit hen heeft geholpen bij hun schoolopdracht.

Ik heb in ons team gedeeld wat je verhaal met deze studenten heeft gedaan en dat zij ons echt aanraden om je uit te nodigen als gastspreker dus ik hoop je in de nabije toekomst nog een keer persoonlijk te mogen verwelkomen als gastdocent.

Nogmaals dank! Zo waardevol hoe je mensen weet te inspireren en te steunen met je verhalen en ervaringen! 🙏

Met vriendelijke groet,”

Eén van de doelen van mijn gastles is het stigma dat een eetstoornis een (jonge) meisjesziekte is te ontkrachten. Door dit stigma herkennen en erkennen jongens/mannen minder makkelijk een eetstoornis, met als gevolg dat ze minder snel/vaak professionele hulp zoeken. Daarom was ik blij verrast dat deze jongens voor dit thema kozen.